Op bovenstaande plattegrond zijn de vindplaatsen aangegeven: waterputten, kleikuilen, een brandgraf en afvalkuilen. (Zie ook de legenda hiernaast)

De sieraden, het glaswerk en aardewerk zijn voornamelijk afkomstig uit een van de zeven gevonden waterputten. De munten zijn deels afkomstig van losse vondsten en uit de al genoemde muntschat bij de Essche stroom Een deel van het aardewerk is in Halder geproduceerd en een deel is afkomstig uit andere delen van W-Europa. Met behulp van de kennis uit opgravingen elders zijn er wetenschappelijk verantwoorde reconstructies gemaakt van in Halder opgegraven restanten.

Tot de mooiste objecten behoren een reconstructie van een Romeinse pottenbakkersoven, een replica van een dubbelwandige waterput, een nagemaakt Romeins slot en een model van een Bataafse hulpsoldaat.
Van al deze objecten zijn er resten gevonden in Halder. Ook de Steen van Ruimel, een kopie van de geloftesteen die in het Oudheidkundig Museum in Leiden tentoongesteld staat is een levend bewijs van de Romeinse invloeden in onze streek.

De broeders Celestinus Vencken en Arno Veldhoven van het Doveninstituut waren vaak nauw betrokken bij de opgravingen. Het was broeder Celestinus die het Oudheidkundig Museum Sint-Michielsgestel oprichtte. Bekijk hier het boek van broeder Celestinus, waarin hij het verloop van het archeologisch onderzoek en de stichting van het Oudheidkundig Museum beschrijft. Aanvankelijk huisde het museum op één van de zolders. In 1993 betrok het museum de bij het instituut behorende Jongenskapel. In 2014 moest het museum de deuren sluiten.